หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า จังหวัดชัยนาท
ลูกศิษย์ของท่าน : กรมหลวงชุมพร, หลวงปู่สุภา, หลวงพ่อโม ธมมรกขิโต, หลวงพ่อชุ่ม วัดราชคาม, หลวงพ่อเฉงวัดบางพัง, หลวงพ่อเอียวัดบ้านด่าน, หลวงพ่อณรงค์ วัดมงคลวราราม, หลวงพ่อพุฒ วัดอินทรี, หลวงพ่ออิ่ม วัดหัวเขา, หลวงพ่อทบ วัดชนแดน, หลวงพ่อหน่าย วัดบ้านแจ้ง และอื่นๆ อีกหลายเกจิ
ชาตะ : วันจันทร์ เดือน 4 ปีวอก พ.ศ. 2390
มรณะ : เดือนยี่ แรม 1 ค่ำ ปีกุน ตรงกับวันที่ 21 มกราคม 2466
วิชาที่ท่านถนัด : ไสยเวชและพุทธาคมแบบครอบจักรวาล แสดงฤทธิ์ได้หลากหลาย
เกร็ดประวัติเรื่องเล่าของท่าน :
จากหนังสือ “พระกฐินพระราชทานสมาคมศิษย์อนงคาราม ปี 2519” เรื่องพระใบมาขาม ท่านผู่เขียนเป็นอดีตพระมหา มีหน้าที่ไปอุปัฏฐากหลวงปู่ศุข ขณะที่อาราธนาท่านมาปลุกเษกพระชัยวัฒน์ และพระปกใบมะขาม (พ.ศ. 2459) ได้กล่าวไว้ตอนหนึ่งว่า เมื่อข้าพเจ้าไปอุปัฏฐากหลวงพ่อแล้ว มีชาวบ้านชาววัดมาขอให้หลวงพ่อลงกระหม่อมบ้าง ลงตระกุดพิสมรบ้าง โดยยื่นแผ่นเงิน ทอง นาก ให้ลงคาถา บางคนขอการค้่ขาย หลวงพ่อให้ข้าพเจ้าเป็นผู้ลง ข้าพเจ้าถามว่า การค้่ขายจะให้ลงว่ากระไร ท่านบอกว่า “นะเมตตา โมกรุณา พุทธปราณี ธายินดี ยะเอ็นดู” ข้าพเจ้าจึงบอกว่า “หลวงพ่อครับ ผมไม่มีของขลัง ลงไปก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร” หลวงพ่อบอกว่า “มันอยู่ที่ผมเสกเป่านะคุณมหา” ข้อนี้ยืนยันว่าเป็นความจริง เพราะระหว่างนั้นข้าพเจ้าให้หลวงพ่อลงกระหม่อม และท่านเสกเป่าไปที่ศรีษะตั้งหลายครั้ง เมื่อท่านเป่าที่กระหม่อทีไร ข้าพเจ้าขนลุกชันทั่วทั้งตัวทุกครั้งที่ท่านเป่า ข้อนี้เป็นมหัศจรรย์ จริงๆ ข้าพเจ้าคิดว่าจะเป็นแต่ข้าพเจ้าคนเดียว ไปสอบถามภิกษุอุปัฏฐากรูปอื่นๆ ก็ได้รับคำตอบเช่นเดียวกัน ข้อนี้ข้าพเจ้าเชื่อว่า “ท่านสำเร็จสมถะภาวนาแน่ๆ”
อนึ่งท่านเป็นพระที่น่าเคารพนับถือ สำรวมในศิลเป็นอย่างดี ไม่ใคร่พูดจานั่งสงบอารมณ์ เฉยๆ ไม่ถามอะไรท่านก็ไม่ตอบไม่พูด บางอย่างข้าพเจ้าถามหลวงพ่อ หลวงพ่อก็ตอบเลี่ยงไปทางอื่น เช่น เขาว่าหลวงพ่อเสกใบไม้เป็นตอ และเสกผ้าเช็ดหน้าเป็นกระต่ายได้ และแสดงให้กรมหลวงชุมพรฯ เห็น จนท่านยอมเป็นศิษย์ หลวงพ่อตอบข้าพเจ้าว่า ลวงโลก แล้วท่านก็ตอบนิ่งไม่ว่าอะไรอีก หลวงพ่อพูดต่อไปว่า “เวลานี้กรมหลวงชุมพรฯ ไปต่างประเทศ (เข้าใจว่าไปรับเรือพระร่วง) ถ้าอยู่ก็ต้องมาหาท่านและปรนนิบัติท่านจนท่านกลับวัด และว่ากรมหลวงชุมพรฯ นี้ ตกทะเลไม่ตาย แม้จะมีสัตว์ร้ายก็ไม่ทำอันตรายได้”
ท่านได้สร้างวัตถุมงคลในรูปพระพิมพ์สี่เหลี่ยมซุ้มรัศมีออกแจกเป็นของที่ระลึกครั้งแรก เมื่อผู้ที่ได้รับแจกพระเครื่องจากท่านไป ได้ปรากฎอภินิหารอยู่ยงคงกระพัน โดนเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องกันเขี้ยวงา คือสุนัขกัดไม่เข้า จึงเกิดความนิยมไปขอท่านมาแขวนคอบุตรหลานเพื่อกันเขี้ยวงาและพยันตรายต่างๆ สมัยก่อนพระวัดปากครองเนื้อตะกั่ว จะมีแขวนอยู่ในคอเด็กในท้องถิ่นเกือบทุกคน กิตติศัพท์ในความขลังประสิทธิในพระพิมพ์สี่เหลี่ยมของท่านได้เผยแพร่จากปากหนึ่งไปสู่อีกปากหนึ่ง ในเวลาไม่ช้าไม่นานคุณวิเศษของทานจึงค่อยๆ โด่งดังขจรขจายไปทั่ว
พระเครื่องของท่าน พระพุทธคุณ : แคล้วคลาด, มหาอุดและคงกระพันชาตรีเป็นเลิศ
ราคา : หลักหมื่นปลายๆ ถึงหลักหลายๆ แสน หรืออาจจะหลายๆ ล้าน สำหรับเหรียญสวยๆ และพระยุคแรกๆ
คาถาของท่าน :
สำหรับเดินทาง “สัตถาเทวะ มะนุสสานัง พุทโธภะคะวาติ”
คาถามหาเมตตา “อักโขหะมัสสะมิ โลกัสสะ อิติปาระมิ ตาติงสา อิตอสัพพัญญูมาคะตา อิติโพธิมะนุปัตโต อิตอปิโสจะเต นะโม อะระหัง ลาโภ พุทโะ ลาภัง นาชาลิติ นะมะพะทะ สัพเพ ชะนา พหู ชะนา ราชา ปุริโส อิตถิโย มา พัง เอหิ จัตตัง ปิยัง มะมะ เอหิมาเรโสมามา อาคัจฉายะ อาคัจฉาหิ”
คาถาอาราธนาหลวงปูศุข “โอม อิติ อรหัง สุคะโต เกสโร นามะเต ประสิทธิเม อิหิอะโห นะโมพทธายะ พุทธะสังมิ”